موج دوم سیستم های امور مالی غیر متمرکز یا دیفای (DeFi) چیست؟

 ایده‌های پشت دیفای 2 هنوز در حال متبلور شدن هستند و پایداری کافی نیافته‌اند، به طور کلی، این مفهوم به نسل جدیدی از پروتکل‌های دیفای اشاره دارد که با آزمایش روی طراحی پروتکل و اقتصاد توکن ، سعی در حل برخی از مشکلات اصلی پروژه‌های موجود دارند. این تلاش‌ها عمدتا حول نوآوری در زمینه استخراج نقدینگی (Liquidity mining) متمرکز‌ند و هدفشان طراحی پروتکل‌هایی است که بتوانند مالک نقدینگی خود باشند و روی آن کنترل داشته باشند.

بیایید نکته اخیر را بیشتر باز کنیم. یکی از بزرگترین مشکلاتی که پروتکل‌های دیفای با آن دست و پنجه نرم می کنند، جذب نقدینگی به روشی پایدار و طولانی مدت است. اکثر پروتکل‌ها تصمیم می‌گیرند که در زمان راه‌اندازی، بخش بزرگی از توکن‌های بومی خود را به مشوق‌های استخراج نقدینگی اختصاص دهند. این روش معمولاً سرمایه زیادی را جذب می‌کند و می‌تواند رشد یک پروتکل را شدیدا تسریع کند. 

مشکل اصلی این روش چیست؟ 

اکثر صاحبان نقدینگی به پروتکل خاصی وفادار نیستند و در صورت ارائه مشوق‌های بهتر به سمت پروژه دیگری حرکت می‌کنند. همچنین این روش فشار فروش زیادی را به توکن بومی پروتکل تحمیل می‌کند وگاهی اوقات می تواند آن را با خطر حیاتی روبرو کند.

برخی از پروتکل‌ها سعی می‌کنند با قرار دادن وقفه‌هایی برای آزادسازی پاداش‌های استخراج نقدینگی (Vesting)، این مشکل را تا حدی کاهش دهند؛ اما این سیاست معمولا مشکل را به طور اساسی حل نمی‌کند؛ بلکه تنها زمان روبرو شدن با آن را به تعویق می‌اندازد.

هر پروتکلی که برنامه‌ استخراج نقدینگی را ارائه می‌کند، امیدوار است که پس از پایان استخراج نقدینگی، این پروتکل بتواند با ایجاد یک برند معتبر، متمایز کردن خود از رقبا و جذب نقدینگی طولانی ‌مدت، برای کاربران جذاب بماند.

استیبل کوین‌ در دیفای چیست ؟

استیبل کوین‌ها یا ارزهایی با ارزش ثابت به توکن‌های ارز دیجیتال گفته می‌شود که ارزش آن‌ها وابسته به یک دارایی خارجی مثل ارز فیات یا طلا است. استیبل کوین‌ها همانند بیت کوین یا ترون دچار نوسان نیستند و ارزش آن‌ها به روش‌های مختلفی ثابت نگه داشته می‌شود.

 بیشتر این رمزارزها ارزش معادل دلار آمریکا دارند اما در مواردی استیبل کوین معادل ارزهای فیات دیگر، گرم طلا، انس طلا و سایر رمزارزها نیز ایجاد شده است.

استیبل کوین‌ها از آن جهت که ارزش ثابتی دارند می‌توانند برای موارد مختلفی مانند پرداخت‌های تجاری، نقل و انتقالات بین‌المللی و ذخیره سرمایه استفاده شوند بدون این که ریسکی از نظر کاهش ارزش دلاری آن‌ها وجود داشته باشد. دولت‌های مختلف نیز به دنبال ایجاد استیبل کوین مربوط به ارز فیات خود هستند که آمریکا و چین در این زمینه پیشرو هستند. استیبل کوین‌ها در حوزه‌های مختلف دیفای مثل پلتفرم‌های‌صرافی‌های ارز دیجیتال و پلتفرم های وام‌دهی و وام‌گیری بااهمیت هستند.

روش‌های مختلفی برای پشتیبانی از استیبل کوین‌ها وجود دارد. 

 1- ذخیره کردن دلار در بانک‌ها و ایجاد استیبل کوین‌ به پشتوانه آن است. رمزارز تتر (USDT)، دلار کوین‌بیس (USDC) و دلار بایننس (BUSD) از جمله این نوع استیبل‌ کوین‌ها هستند. 

2-  استفاده از پشتوانه کریپتو هست. در این حالت به پشتوانه رمزارزهای قفل شده در پلتفرم‌های ارز دیجیتال استیبل کوین صادر می‌شود. در صورتی که ارزش رمزارزهای قفل شده کاهش یابد، بخشی از آن‌ها به فروش می‌رسد تا در نهایت ارزش استیبل کوین‌ها همواره ثابت بماند.

3- ایجاد استیبل کوین‌ها روش‌ الگوریتمی است. ارزش برخی از استیبل کوین‌ها مانند «UST» در پروژه «ترا» با تغییرات قیمت توکن اصلی شبکه یعنی «Luna» ثابت نگه داشته می‌شود. این پروژه استیبل کوین‌ معادل با سایر ارزهای فیات مانند یورو و پوند را نیز دارد. برخی از استیبل کوین‌‌ها الگوریتمی به دنبال ثابت نکه داشتن ارزش دارایی‌ها نسبت به تورم با یک مبدا زمانی هستند. 

در پروژه «AmpleForth» ارزش توکن‌های «AMPL» با ارزش دلار سال 2019 معادل است و با تغییر در مقدار توکن‌ها تورم آن پوشش داده می شود.